The Day Programmer vs. The Night Programmer
برنامه نویس روز کار، برنامه نویس شب کار!

می توان برنامه نویسان کامپیوتر را فارغ از فنآوری مورد استفاده ای که از آن استفاده می کنند به دو گروه تقسیم کرد:
1.      برنامه نویسان روز کار (Day Programmer)
2.      برنامه نویسان شب کار (Night Programmer)


امروزه برنامه نویسان روزکار زیاد تر هستند و در اکثر شرکتهایی مشغول کارند که عموما از عدم کارایی رنج می برند. مشخصات برنامه نویسان روزکار را می توان در موارد زیر جمع بندی نمود:
1.      بیشتر رهبری می شوند تا رهبری کنند.
2.      آنها با پیچیدگی مسائل مشکل دارند.
3.      قدرت تجسم بخشیدن -مدل سازی- یک مساله را نداند.
4.      در خانه برنامه سازی نمی کنند.
5.      عموما در انجمن های توسعه و برنامه سازی مشارکت نمی کنند.
6.      در مجموع برنامه نویسی را فقط یک شغل می دانند.

مشخصات اصلی برنامه نویسان شب کارعبارت است از:
1.      اغلب قابلیت رهبری تیم ها را دارند و آن را انجام می دهند.
2.      آنها اغلب تمایل دارند مسائل پیچیده را حل کنند.
3.      می توانند مسائل را مجسم کنند و مدل سازی نمایند و از یک نوع حس ششم برخوردارند.
4.      ابزارهای برنامه سازی را در خانه هم دارند.
5.      در گروه ها و انجمن های برنامه نویسی شرکت می کنند.
6.      برنامه نویسی را مانند نفس کشیدن حیاتی می دانند.

اگر شما شب کار هستید، به نظرتان رفتار برنامه نویسان روزکار عجیب است و اگر روزکار هستید معتقدید گروه دوم اصلا زندگی نمی کنند! و به نوع لذت بردنشان از ساخت یک راه حل جدید و نگاهشان به برنامه نویسی می خندید.

اگر بخواهم نظر خودم را به مطلب بالا اضافه کنم، معتقدم که حرف نویسنده آن نه تنها درست است بلکه دور و بر خودم کلی مهندسین نرم افزار می شناسم که برنامه نویسی می کنند و من می توانم به راحتی در دو گروه فوق طبقه بندی شان کنم. هر چند به قول برخی نظردهندگان به این مطلب می توان گروه های جدیدی را پیدا کرد و یا افرادی را پیدا کرد که بسته به مساله، یکی از دو روش را انتخاب می کنند.

اما برخلاف مطلب فوق، برنامه نویسان روزکار را بد نمی دانم، معتقدم هر شرکت کاری باید از هر دو گروه داشته باشد، گروه شب کار را برای توسعه بخش های اصلی سیستم هایش و حل مسائل پیچیده و گروه روز کار را برای ساخت فرم ها و گزارشات و تعامل با مشتری.

دیده ام که شب کارها کمتر مایلند و می توانند با مشتری ارتباط برقرار کنند اما گروه دوم بهتر می توانند از پس این قضیه برآیند.

همچنین در مورد پشتیبانی های غیر فنی سریع، نمی توان روی شبکار ها حساب باز کرد، اما گروه دوم به دلیل رعایت ساعات کاری و ورود و خروج می توانند تغییرات غیر ساختاری و یا عیب های نرم افزار را ساده تر حل کنند. همین طور درمورد برنامه های ساده، معمولا شب کار ها یا از نوشتن آن لذت نمی برند و یا اول آن را پیچیده می کنند! بعد حلش می کنند که این هزینه تولید را افزایش می دهد در حالیکه گروه روز کار، فقط یه نوشتن آن برنامه اکتفا می کنند و در این مورد هزینه ها را زیاد نمی کنند.

در نهایت هر گروه مزایا و معایبی دارد که نمی توان گروهی را به دیگر ترجیح داد، بلکه به عنوان مدیر پروژه، ماهیت مساله است که روشن می کند از کدام گروه و به چه میزان در تیم توسعه پروژه استفاده گردد.

همین!

به نقل از متین.ب.ر.

حالا شما کدوم وری هستیـــد؟!؟